मंगलवार्ता कळेल आता

मंगलवार्ता कळेल आता
भाग्य रेशमी मिळेल आता

एकटेपणा जेथे थिजला
एकरुपता रुळेल आता

या ह्रदयीचा त्या ह्रदयीला
स्नेह आपसुक जुळेल आता

दुडुदुडु धावत अंगणातुनी
बाळमुकुंदा पळेल आता

रंगामधुनी रांगोळीच्या
हात चिमुकला मळेल आता

कल्पतरुंची बने दावण्या
वाट सुखाने वळेल आता

अमृतधारा भिजवतील मन
वषार्वच तो छळेल आता

-स्वानंद
http://amrutsanchay.blogspot.com/

मी कुठे आता तिच्या दुनियेत आहे

जीव माझा जिंदगानी घेत आहे
क्षणक्षणाने मज सुळावर नेत आहे

मी भिऊनी वागतो प्रस्थापितांशी
मज पुरे लुटणे तयांचा बेत आहे

हाय फसवी क्रूर दुनिया पारध्यांची
क्लेश कानी पाखराचा येत आहे

हात देती सावराया माणसे जी
पाय त्यांचा सर्वदा गर्तेत आहे

सोय केलेली सुरेने वेदनेची
आगळी जादू तिच्या धारेत आहे

हासते ती बोलते अन लाजतेही
मी कुठे आता तिच्या दुनियेत आहे

पूर्ण गेली लाज नीती ये फकीरी
प्राण गेला फक्त उरले प्रेत आहे

-स्वानंद
http://amrutsanchay.blogspot.com/

बनविले मामा कधी

हुंदक्यांना रोखणे जमलेच ना आम्हा कधी
ना मिळाली प्रेयसी अन आमुच्या प्रेमा कधी

रोज जातो राउळी अन ठेवतो मी दक्षिणा
हात जोडून मागतो मी प्रेयसीची प्रार्थना
खंड ना एका दिसाचा रोजच्या नेमा कधी

ये कधी युवती कुणी हासून लाजून बोलते
नाव पुसता मात्र मागे ‘सौ’ तिच्या हो लागते
आमुचे ’सौ’भाग्य ना ये आमुच्या कामा कधी

हाय जगतो जीव का हे ना कळे माझे मला
जात स्त्रीची बेरकी कळलीच ना वेड्या तुला
बांधली राखी कुणी तर बनविले मामा कधी

-स्वानंद

गर्दी तुझ्या क्षणांची दाटे सुनी सुनी

मैफल तुझ्याविना रे वाटे सुनी सुनी
छेडे सतार जेव्हा बोटे सुनी सुनी

चैतन्य सर्व लोपे विरहात राजसा
बस अंतरात ज्वाला पेटे सुनी सुनी

मी ओळखून आहे ती पाउले तुझी
पण वाट अंत पाहे भेटे सुनी सुनी

विणुनी रुपेर स्वप्ने हा दिवस संपला
उरली उदास रजनी फाटे सुनी सुनी

अश्रू मला धरेना डोळ्यात रोखूनी
गर्दी तुझ्या क्षणांची दाटे सुनी सुनी

-स्वानंद
http://amrutsanchay.blogspot.com/

बेकरार बैठे है

जिधर देखो इश्क के बिमार बैठे है,
हजारों मर चुके, सैकडों तैयार बैठे है!

हमने भी खूब इंतजार किया मगर
पता चला हम तो बेकार बैठे है

इश्क की परछाईया तो छु ना सके
थाम के दिल बेकरार बैठे है

हाय कोई तो हमारी किमत लगाए
आंखे बिछाए सरे बाजार बैठे है

तडपने की तो अब आदतसी है हम को
दामन मे लिये अंगार बैठे है

-स्वानंद
http://amrutsanchay.blogspot.com/

टीप: पहिल्या २ ओळी जालावर सापडल्या, आवडल्या.
मग बाकीच्या आपोआप सुचल्या...

होईल कधी गे भेट ?

होईल कधी गे भेट ?
कासावीस हा प्राण कधीचा कंठाशी ये थेट

ओझरते मी तुला पाहिले
थार्यावरचे चित्त उडाले
मनोरथांचे चढले इमले
क्षणात स्वप्ने किती पाहिली कितीक रचले बेत

ओठांवरती शब्द न येती
मनात पण पाझरते प्रीति
परतून जेव्हा पडेल गाठी
नकोस लाजू दे डोळ्यांनी एकतरी संकेत

एकच आशा येशील गे तू
जुळतील धागे जुळतील हेतू
केव्हा होईल भेट परंतू
अधीर आतुर ह्रदय बिचारे तुझीच चाहूल घेत

-स्वानंद
http://amrutsanchay.blogspot.com/

राधिकेची आसवे का रोधिती श्यामा कधी ?

हुंदक्यांना रोखणे जमलेच ना आम्हा कधी
ना मिळाली प्रेयसी अन आमुच्या प्रेमा कधी

मी उन्हे कुरवाळली अंगात धग ती राहिली
चिमुटभर ना सावली मग लाभली जन्मा कधी

सोडुनी ती वाट जाते कोरडा मी राहतो
धार ओली स्पर्शली ना रापल्या रोमा कधी

पूस डोळे जाण वेड्या प्रेम मागे आहुती
राधिकेची आसवे का रोधिती श्यामा कधी ?

-स्वानंद
http://amrutsanchay.blogspot.com/

मधुचंद्र

आता झाली वेळ फुलांची
नभात दाटे नीळ फुलांची

दिवस फुलांचा रात्र फुलांची
सांज खुळी वेल्हाळ फुलांची

दिठी फुलांची मिठी फुलांची
उरि हुरहुर ओढाळ फुलांची

श्वास फुलांचे भास फुलांचे
वाणीही गंधाळ फुलांची

मीहि फुलांचा तूहि फुलांची
गळ्यात विलसे ओळ फुलांची

कोठून येतो सुगंध हलके
कवितेची या नाळ फुलांची