का गडे झुकल्या पापण्या खाली?

का गडे झुकल्या पापण्या खाली?
गोरट्या गाला का चढे लाली

रंग संध्येचे त्या अनंताने
रेखिले भोळ्या लाजर्‍या गाली

मंद सुटलेला केशरी वारा
गंध उधळीतो कुंद भोताली

भेटलो होतो बोलण्यासाठी
शब्द विरलेले थांबली बोली

दूर ऐकू ये राऊळी घंटा
तेथ ती मीरा कृष्ण ओवाळी

- स्वानंद

बोलू नकोच काही....

माझ्या मनात आहे तुझिया मनात आहे
बोलू नकोच काही मज सर्व ज्ञात आहे

शब्दामधून नाही मज शक्य सांगणे ते
जन्मात एकदा ही सौभाग्य-भेट होते
हा विरह जीवघेणा दोघांस जाचताहे
बोलू नकोच काही मज सर्व ज्ञात आहे

ओठावरील भाषा मौनाळली तरीही
डोळ्यामधून माझ्या वाचून भाव घेई
दाटे उरी तुझ्या ते माझ्या उरात आहे
बोलू नकोच काही मज सर्व ज्ञात आहे

झुरतो तुझ्याविना मी येशील गे कधी तू
पुरते लुटून मजला घेशील गे कधी तू
त्या रेशमी लुटीची मी वाट पाहताहे
बोलू नकोच काही मज सर्व ज्ञात आहे

- स्वानंद

गर्दी तुझ्या क्षणांची दाटे सुनी सुनी

मैफल तुझ्याविना रे वाटे सुनी सुनी
छेडे सतार जेव्हा बोटे सुनी सुनी

चैतन्य सर्व लोपे विरहात राजसा
बस अंतरात ज्वाला पेटे सुनी सुनी

मी ओळखून आहे ती पाउले तुझी
पण वाट अंत पाहे भेटे सुनी सुनी

विणुनी रुपेर स्वप्ने हा दिवस संपला
उरली उदास रजनी फाटे सुनी सुनी

अश्रू मला धरेना डोळ्यात रोखूनी
गर्दी तुझ्या क्षणांची दाटे सुनी सुनी

-स्वानंद
http://amrutsanchay.blogspot.com/

होईल कधी गे भेट ?

होईल कधी गे भेट ?
कासावीस हा प्राण कधीचा कंठाशी ये थेट

ओझरते मी तुला पाहिले
थार्यावरचे चित्त उडाले
मनोरथांचे चढले इमले
क्षणात स्वप्ने किती पाहिली कितीक रचले बेत

ओठांवरती शब्द न येती
मनात पण पाझरते प्रीति
परतून जेव्हा पडेल गाठी
नकोस लाजू दे डोळ्यांनी एकतरी संकेत

एकच आशा येशील गे तू
जुळतील धागे जुळतील हेतू
केव्हा होईल भेट परंतू
अधीर आतुर ह्रदय बिचारे तुझीच चाहूल घेत

-स्वानंद
http://amrutsanchay.blogspot.com/

मधुचंद्र

आता झाली वेळ फुलांची
नभात दाटे नीळ फुलांची

दिवस फुलांचा रात्र फुलांची
सांज खुळी वेल्हाळ फुलांची

दिठी फुलांची मिठी फुलांची
उरि हुरहुर ओढाळ फुलांची

श्वास फुलांचे भास फुलांचे
वाणीही गंधाळ फुलांची

मीहि फुलांचा तूहि फुलांची
गळ्यात विलसे ओळ फुलांची

कोठून येतो सुगंध हलके
कवितेची या नाळ फुलांची

चांदणे...

झुलते मनात माझ्या हळुवार चांदणे
अंधारल्या जिवाला आधार चांदणे

रात्री लपेटूनी तू आलीस घनतमा
गात्री तुझ्या झळाळे शृंगार चांदणे

नजरेत वीज ओली श्वासात चंद्रमा
ह्रदयात नादणारा झंकार चांदणे

प्यालो मिळून दोघे बेहोष होउनी
उदरात घे तुझ्या ते आकार चांदणे

तारा विझावल्या ये पूर्वेस लालिमा
त्या केशरात न्हाते अल्वार चांदणे

नाव माझे याच नावाच्या पुढे लागेल का?

भाग्य दिसते जे समोरी ते मला लाभेल का?
नाव माझे याच नावाच्या पुढे लागेल का?

नाहि दिसली ती कधी मग भेटणे अमुचे कुठे?
भाबड्या जीवास का मग आतुनी आशा फुटे?
काय पडली भूल ही माझ्या मना उमगेल का?
नाव माझे याच नावाच्या पुढे लागेल का?

का सकाळी भास होतो पैंजणांचा अंगणी?
अन् चुलीच्या जवळ वाजे काकणांची किणकिणी
चिमूटभर त्या कुंकवाचे भाग्य मग उजळेल का?
नाव माझे याच नावाच्या पुढे लागेल का?

मांडले शब्दात मी ह्रदयात जे हुंकारले
फक्त आशा एक की मजला दिसावी पाउले
या मनीचे हे मनोगत त्या मनी पोचेल का?
नाव माझे याच नावाच्या पुढे लागेल का?