सारखे बोलावयाचा काय चाळा लागला ?

सारखे बोलावयाचा काय चाळा लागला ?
वेळ नाही काळ ना, तिन्ही त्रिकाळा लागला

पुसटसा चाटून गेला पदर गालाला तिचा
हात माझा आज पहिल्यांदा अभाळा लागला

धर जरा तू धीर ह्रदया अंतरी हासू नको
अजूनही नाही सुखांचा ठोकताळा लागला

काय तू हरपून राधे  धावसी यमुनातिरी
आजही मागे लुटारु काय काळा लागला?

रक्त धमन्यातून वाहे विक्रमांचेही तरी
भारताच्या का भविष्यालाच टाळा लागला?

हे प्रभो, महाराष्ट्रदेशा, मानिले तुजला धनी
गंध मातीचा तुझा जेव्हा कपाळा लागला

- स्वानंद

प्यादे वजीर झाले

अधिकार भोगण्याला पुरते अधीर झाले
चुकवीत उंट घोडे, प्यादे वजीर झाले

एकेक सोबत्याची तोडून बंध नाती
विसरुन रंग अपला, विसरुन जातपाती
ते एकटे निघाले, झेलीत बाण-भाले
चुकवीत उंट घोडे, प्यादे वजीर झाले

चतुरंग सैन्य पुढती नाही भीती जराशी
दृष्टी अधीर झाली ती आठव्या घराशी
सा-याच रीतभाती ओलांडुनी निघाले
चुकवीत उंट घोडे, प्यादे वजीर झाले

हेवा कुणास वाटे, कोणी म्हणे शहाणा
कोणी रगेल माने, गर्विष्ठ स्वार्थबाणा
ना ऐकले कुणाचे, प्यादे पुढे निघाले
चुकवीत उंट घोडे, प्यादे वजीर झाले

चर्चा जनात रंगे "ते बंडखोर आहे"
जो तो वजीर होण्या लावीत जोर आहे
जमले परि तयाला इतरां उशीर झाले
चुकवीत उंट घोडे, प्यादे वजीर झाले

- स्वानंद