व्याकूळसे उसासे टाकीत चाललो मी
आवेग आसवांनी झाकीत चाललो मी
माथ्यावरील जाचे ओझे युगायुगांचे
हा भार सोसवेना वाकीत चाललो मी
हा देह दग्ध होतो वणव्यात अंतरीच्या
वाटेवरी निखारे फेकीत चललो मी
मद्यास पूर येतो डोळ्यात आज माझ्या
प्याले उदासवाणे झोकीत चाललो मी
नाही कुणीच आले वाटेवरी पुसाया
का कोरडे खुलासे ऐकीत चाललो मी ?
हा क्रूर जीवघेणा रस्ता मला हवासा
होऊनी पूर्ण त्याच्या अंकीत चाललो मी
1 comment:
I can't believe this... u r simply awesome. Basically it is much more difficult for me to believe that It's urs...u r simplr great.
Post a Comment