कोणीच ना पहाते माझ्याकडे अताशा
नजरेत काय माझ्या दिसते अता निराशा ?
ढुंकून पाहण्याला नाही उसंत कोणा
जो तो पुढे निघाला बडवीत ढोलताशा
संघर्ष भावनांचा इतुका मनात होतो
गेली उडून माझ्या ओठावरील भाषा
माझे अबोलणेही भासे मला विषारी
कारण ठरे विखारी माझ्याच ते विनाशा
आनंद वा सुखांचे नसती प्रदेश ज्याला
माझा अनाम साथी असला सुना नकाशा
तू आंधळा प्रवासी तुज भूल मृगजळाची
तोडून चल पुढे तू भोगा, विलास, पाशा
-स्वानंद
http://amrutsanchay.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment