हुंदक्यांना रोखणे जमलेच ना आम्हा कधी
ना मिळाली प्रेयसी अन आमुच्या प्रेमा कधी
रोज जातो राउळी अन ठेवतो मी दक्षिणा
हात जोडून मागतो मी प्रेयसीची प्रार्थना
खंड ना एका दिसाचा रोजच्या नेमा कधी
ये कधी युवती कुणी हासून लाजून बोलते
नाव पुसता मात्र मागे ‘सौ’ तिच्या हो लागते
आमुचे ’सौ’भाग्य ना ये आमुच्या कामा कधी
हाय जगतो जीव का हे ना कळे माझे मला
जात स्त्रीची बेरकी कळलीच ना वेड्या तुला
बांधली राखी कुणी तर बनविले मामा कधी
-स्वानंद
1 comment:
अरे रे ..
माझी पण हीच गत
Post a Comment